Nieuwsbrief BVDV juli 2017

Met ingang van 1 juli 2017 kunnen grote ondernemingen geen langere betaaltermijn dan 60 dagen overeenkomen met midden- en kleinbedrijf en zelfstandig ondernemers als leverancier of dienstverlener. Overeenkomsten met betaaltermijnen van langer dan 60 dagen worden nietig verklaard. Een bepaling met een betaaltermijn van meer dan 60 dagen is dus nietig  en dan geldt van rechtswege een betaaltermijn van 30 dagen. Mocht de afnemer de factuur pas na 30 dagen betalen, dan is van rechtswege wettelijke handelsrente verschuldigd over de termijn die de 30 dagen overschrijdt!
De wet geldt met onmiddellijke ingang vanaf 1 juli 2017 voor alle overeenkomsten die vanaf die datum worden gesloten. Voor op die datum reeds bestaande overeenkomsten geldt het overgangsrecht gedurende 1 jaar. Ondernemingen dienen hun contracten aan te passen naar aanleiding van de wetswijziging en hebben daarvoor tot 1 juli 2018 de tijd. Tot deze datum zijn bepalingen met een langere betaaltermijn dan 60 dagen in reeds bestaande contracten nog niet nietig.

Partijen dienen er rekening mee te houden dat een exoneratieclausule niet altijd (volledige) bescherming biedt. In ieder geval dient voorkomen te worden dat het contract onduidelijk is over de werking van de exenoeratie. Wanneer in de overeenkomst ook een garantie wordt afgegevene ter zake van hetzelfde onderwerp, zal bijvoorbeeld in het contract expliciet dienen te worden bepaald of een schending van de garantie al dan niet de exoneratie buiten spel zet. Daarnaast kan bij het opstellen van een exoneratie al rekening worden gehouden met de aanwezigheid van een verzekering, bijvoorbeeld door te bepalen dat een partij slechts gehouden is tot vergoeding van de schade die (daadwerkelijk) door de verzekering wordt gedekt. In deze blog leest u meer over redenen waardoor de werking van een exoneratieclausle kan worden beperkt of uitgesloten.

Een doorstart door middel van een pre-pack is al enkele jaren flink in zwang. Bij een pre-pack wordt de doorstart voorbereid met behulp van een door de rechtbank aangewezen ‘beoogd curator’. Als de deal klaar ligt om getekend te worden, wordt het faillissement uitgesproken en wordt snel doorgestart.
Het voordeel van de pre-pack leek te zijn dat een doorstart in stilte voorbereid kon worden en dat door het faillissement niet alle werknemers, met alle rechten en plichten, overgenomen hoefden te worden. Het Hof van Justitie oordeelt dat de bijzondere omstandigheden waaronder een doorstart via een pre-pack plaatsvindt, geen uitzondering rechtvaardigen op de bescherming van werknemers, in het bijzonder de bescherming door de overgang van ondernemingsregels. Meer weten? Lees hierover meer in dit blog.

Door de WWZ zag de transitievergoeding het levenslicht; elke werknemer krijgt sinds 1 juli 2015 een in de wet vastgelegde transitievergoeding vanaf 2 jaar dienstverband. Alleen als de werkgever een redelijke grond heeft en de werknemer niet herplaatst kan worden, mag de arbeidsovereenkomst eindigen. Rechters zijn sindsdien een stuk minder scheutig met het ontbinden van de arbeidsovereenkomst. Is de werkgever ernstig verwijtbaar, dan komt de billijke vergoeding om de hoek kijken.  Maar hoe hoog is zo’n billijke vergoeding? De bedragen lagen in de lagere rechtspraak zeer ver uiteen, maar de Hoge Raad heeft in een duidelijk arrest werkgevers én werknemers meer duidelijkheid gegeven. Lees hierover meer in dit blog.