Tekenen voor een honden- en kattenverbod

Wie zou dat doen, alleen een aperte huisdierhater? Dat hoeft niet. Als je VvE kiest voor een reglement dat huisdieren verbiedt, kan je misschien nog zoveel van dieren houden, maar kan je daar als appartementseigenaar waarschijnlijk niet onderuit, behalve door te verhuizen. Toch lukte het deze bewoner om de regels van de VvE van tafel te krijgen, ondanks een eerdere ‘akkoord’-handtekening.

Historie en huisdieren

Deze VvE met 136 appartementen is in 1997 opgericht middels een splitsingsakte. Tante wordt in 2007 eigenaar van een van die appartementen en ondertekent daarbij een gebruikersverklaring waarin ze akkoord gaat met het Huishoudelijk Reglement (HHR). In 2009 besluit de VvE om het houden van honden en katten, ja, zelfs het te logeren hebben van honden en katten, volledig te verbieden. Een aantal andere bewoners spant in de jaren daarna al een procedure aan tegen de VvE om dit ongedaan te maken, maar wordt in 2016 door de Rechtbank (Maastricht, 24 augustus 2016, niet gepubliceerd) in het ongelijk gesteld; het verbod is rechtsgeldig en mag door de VvE worden gehandhaafd.

Verkeerde keelgat

De VvE hangt overal in het appartementencomplex briefjes op om bewoners erop te wijzen dat honden en katten zijn verboden, waarbij de briefjes blijkbaar vooral een antihond-karakter hebben. Tante heeft haar appartement intussen verhuurd aan neefje, en neefje ergert zich stevig aan zowel het verbod als de briefjes. Neef heeft nog geen hond maar wil er wel een, en dat wordt zo natuurlijk niets. Waar iedere jurist zou denken dat je dit nu echt niet meer gaat winnen, spant hij opnieuw een procedure aan tegen de VvE, met als inzet de verwijdering van het verbod uit het HHR, en verwijdering van al die irritante anti-huisdier-flyers overal.

Getekend voor akkoord en toch succesvol aanvechten

Blaffen naar de VvE

Getekend voor akkoord, een bestaand verbod, huurder en niet eens eigenaar van het appartement en slechts aspirant-hondenbezitter; alle factoren om de zaak te verliezen zijn aanwezig maar het pakt heel anders uit. Twee arresten van respectievelijk de Hoge Raad (Hoge Raad 10 maart 1995, NJ 1996, 594) en het Hof Den Bosch (9 mei 2019, ECLI:NL:GHSHE:2019:1722) zijn bepalend voor de uitkomst.
In 1995 heeft de Hoge Raad al bepaald dat conform 5:112 lid 4 BW het splitsingsreglement een regeling kan inhouden omtrent het gebruik, het beheer en het onderhoud van gedeelten die als afzonderlijk geheel kunnen worden gebruikt. Een dergelijke regeling moet dan wel in de openbare registers te lezen en te vinden zijn; en dat betekent dat deze in het splitsingsreglement zelf moet staan en niet in een HHR. Alleen regels die betrekking hebben op het feitelijk gebruik door eigenaar of huurder kunnen in een HHR staan. Regels van orde voor privégedeelten kunnen alleen in een HHR worden opgenomen als de splitsingsakte die mogelijkheid geeft.
Het Hof borduurt daarop verder door te stellen dat een honden- en kattenverbod geen gewone ‘ordemaatregel’ is zoals bijvoorbeeld een verbod op overlast, muziek maken buiten bepaalde uren etc., maar een principiële beperking van het gebruiksrecht van het appartement.

Korte metten

Met zijdelings nog wat discussies over belangen, uitvoerbaarheid bij voorraad en het dagvaarden van de juiste rechtspersoon, moet de VvE het verbod onmiddellijk uit het HHR schrappen en alle leden een nieuw HHR toesturen, op straffe van een dwangsom van EUR 50,- per dag met een maximum van EUR 5000,-; en alle anti-hondbriefjes binnen twee dagen te (laten) verwijderen en verwijderd houden, eveneens op straffe van een dwangsom van EUR 50,- per dag en een maximum van EUR 5000,-. Verder moet de VvE ruim EUR 1500,- proceskosten aan neefje betalen. Mi-au.

Of alle appartementseigenaren na dit vonnis de asielen en fokkers meteen hebben leeggekocht? Dat is misschien pas handig als de beroepstermijn is verstreken……

ECLI:NL:RBLIM:2021:4764, Rechtbank Limburg 9 juni 2021