Een vordering tot schadevergoeding verjaart na verloop van vijf jaar nadat de benadeelde bekend is geraakt met de schade en de veroorzaker van die schade. Dit betekent dat de benadeelde daadwerkelijk bekend moet zijn met de identiteit van de veroorzaker en de schade.
Hiervan zal sprake zijn indien de benadeelde voldoende zekerheid heeft dat de schade is veroorzaakt door een foutief handelen van een ander. Dit betekent op haar beurt weer niet dat de benadeelde steeds met de (exacte) oorzaak van de schade bekend is.
De Hoge Raad heeft inmiddels aan deze rechtspraak toegevoegd dat ook het bekend zijn met de mogelijkheid dat een ander aansprakelijk is voor de schade die de benadeelde heeft geleden, onvoldoende is om aan te nemen dat sprake is van een daadwerkelijke bekendheid.
Met deze uitspraak heeft de Hoge Raad opnieuw invulling gegeven aan de eis van daadwerkelijke bekendheid. Klik voor de hele uitspraak hier.
Meer weten over verjaring en wat je hiertegen kan doen, neem contact op met Michèle Manning.
